τὰ ὄμματά τινι

(ὑπένερθε λῖτα Hom.)

(τὰς σφαγὰς τοῖς ξίφεσι Plut.)

(τινὰ μαστῷ γυναικός Eur.)

(ἑαυτὸν ἐχθροῖς Eur.)

(τινὰ τοῖς θηρίοις Polyb.)

οἱ ὑποβαλόμενοι Plat. — мнимые родители;

εἰ ὑποβαλλόμενοι κλέπτουσι μύθους Soph. — если они сеют заведомо ложные слухи

(τινί τι Lys., Aeschin., Dem., Plut.)

(τὸν λόγον τινί Isocr.; ἃ χρέ γράφειν Aeschin.)

(κατ΄ Ἰδαίων ὀρέων Hom.)

(αἰχμέ κ. γαίης ᾤχετο Hom.)

(κ. τῆς χώρας Polyb.)

(καταδεδυκέναι или ἀφανίζεσθαι κ. τῆς θαλάσσης Her.; κ. γῆς γενέσθαι Xen.)

ψεύδεσθαι κ. τινος Lys. — клеветать на кого-л.;

(οἱ κ. τοῦ Δημοσθένους ἔπαινοι Aeschin.)

(κ. Περσῶν λέγειν τι Xen.)

(κ. παντὸς τοῦ χρόνου Dem.)

κ. πτόλιν Hom. — в городе;

κατ΄ ὄμματά τινι Soph. — на глазах у кого-л.;

(κ. πεντήκοντα Her.)

κ. Ἄμασιν βασιλεύοντα Her. — в царствование Амасиса;

(κρίνειν ἄνδρας κ. φῦλα, κ. φρήτρας Hom.; κ. κώμας κατῳκῆσθαι Her.)

κ. σφέας μαχέσονται Hom. — каждый (из ахеян) будет сражаться за себя;

κ. πρῆξιν Hom. — ради дела, по делам;

κ. φθόνον τινός Aesch. — из зависти к кому-л.;

οὔτι καθ΄ ἡμέτερον νόον Hom. — не в соответствии с нашим мнением;

καθ΄ Ὅμηρον — по Гомеру, как говорит Гомер;

κ. λοπὸν κρομύοιο Hom. — словно луковичная кожура;

κ. τέν Ἀμφιάρεω ἀπόκρισιν Her. — что касается ответа Амфиарая;

κ. δάκρυ χέουσα Hom. — роняющая слезы

κ. ἔφαγε Hom. — (целиком) съел (обычно, однако, adv. κατά толкуется как приставка in tmesi)

(σκῆπτρον γαίῃ Hom.)

(ἀψῖδα πέτρῳ Eur.; τὸν πρὴν ὄλβον ἕρματι Aesch.)

(ἀτμὸν βαρύν Diod.; πνοιέν ἀγαθήν Luc.)

(θηρία τινί Dem.)

(λόχον πύλαισι Aesch.)

(κλίμακας πύλαις Eur.)

(ὅρκον αὑτῷ Soph.)

(κέρδος μέγα τινί Her.; πικρὰς ὠδῖνάς τινι Soph.)

(ἀρούρας Hom.; ὅ ἥλιος προσβάλλων τῇ σελήνῃ Arst.)

βροτοῦ με προσέβαλε Arph. — что-то человеческое меня коснулось, т.е. я чую присутствие человека;

(τι Soph.)

(πύλαις Aesch.; πρὸς τὰ τείχη Lys.)

(Σικελίᾳ, πρὸς Τάραντα, ἐς τὸν λιμένα Thuc.)

(ἐκ τῆς Ἀσίης τῇ Ἀττικῇ Plut.)

(τοῖς ἄρχουσι Plut.)

(ἀπὸ τῆς θαλάττης Arst.)

(πρὸς ὄψιν ἢ πρὸς ἀκοήν Plat.)

(ἡδίστην ἀναπνοήν τινα Arst.)

(πράγματα τῷ δήμῳ Thuc.; τέν φιάλην τινί Xen.)

(πόλιν и πράγματά τινι Thuc.)

(τινὰ τοῖς πολεμίοις Plat.)

(ἔλαβον τέν πόλιν ἐνδύντων τινῶν Xen.)

οὐκ ἐ. πρόφασιν οὐδενὴ κακῷ γενέσθαι Thuc. — никому не давать повода к малодушию;

οἱ ἐνδιδόντες (τῶν χορῶν) Luc. — запевалы или дирижеры хоров;

(μηδὲν πικρόν τινι Eur.; λὺγξ σπασμὸν ἐνδιδοῦσα Thuc.)

(δικαιοσύνην καὴ πιστότητα Her.; μαλθακόν τι Eur.)

(ὑποψίαν Plat.; ἐλπίδας и μαλακίαν τινί Plut.)

ἅρμασιν ἐ. κέντρον Eur. — стегать лошадей

(τοῖς λόγοις τινός Arst.; τινί Plut.)

τῶν ἐρεισμάτων οὐ δυναμένων ὑποφέρειν τὸ βάρος, ἀλλ΄ ἐνδόντων Polyb. — когда подпоры не выдержали тяжести и подломились

(οὐκ ἐνέδοσαν οἱ ξύμμαχοι Thuc.)

(τῇ τῶν πλειόνων γνώμῃ Dem.; πρὸς τέν εἰρήνην Plut.)

(τὰ ὄμματα καὴ τὰ ἰσχία ἐνδίδωσι Arst.)

(τῇ ἡδονῇ и πρὸς ἡδονήν Arst.)

(ἥ δύναμις ἐνδίδωσι Plut.)

ἐνδιδόντος μὲν τοῦ ποταμοῦ, ἔχοντος δὲ οὐδαμῇ ἐξήλυσιν Her. — так как река разливается (по равнине), но выхода не имеет

(μικρὸν τέν θύραν Plut.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(στρατιὰν πρὸς πολεμίους Xen.)

(μηχανὰς πόλει Thuc.; π. τέν ἄνω γνάθον τῇ κάτω Her.)

(τοὺς αἰχμαλώτους τῷ Κύρῳ Xen.)

(φόρον Thuc.; τὰς εἰσφοράς Polyb.)

(δῶρα HH.)

(παντοδαπὰ ἐμβάμματά τινι Xen.)

(τόδε πῆμα Hom.)

(ἁρμαμάξας Xen.)

(τὰς ἀνάγκας τινὴ π. Thuc.)

ἐλπὴς προσάγει τινὰ εὑρεῖν τι Eur. — в ком-л. существует надежда найти что-л.;

(τὰ ναυάγια Thuc.; ὀστᾶ Eur.)

(τινι Plut., NT.; π. τοῖς τεσσαράκοντα ἔτεσι Plut.)

(πρὸς πολεμίους Xen.)

(τοιούτοις τόποις Polyb.)

(τινί Hom., Arph., Plat., Arst.)

δίφρου ἐπιβησομένοισιν ἐΐκτην Hom. — казалось, что (оба коня) хотят вспрыгнуть на колесницу;

οὔ σε ἔοικε δειδίσσεσθαι Hom. — не пристало тебе робеть;

(ὀπίσσω Hom.)

(τινὴ τῆς ὁδοῦ Hom.)

(θυμῷ Hom.; πολεμίοις Xen.)

εἴ. τινὴ πόδεσσιν Hom. — уступать кому-л. в быстроте ног;

εἶξαι ἡνία ἵππῳ Hom. — отпустить вожжи, дать повод коню

(πλοῦν τινι Soph.)